ادامه


اي سخنران سخن که مي‌راني
بوق و فرمان کليد روحاني

?بوق و فرمان که هيچ بايد گفت:
ميل گاردان کليد روحاني!?

ميخ آري، ولي نخواهد رفت
توي سيمان کليد روحاني?

?يک نفر کرد توي سيمان، شد
درب و داغان کليد روحاني

نان ما آجر است گرچه شده است
آجرش نان، کليد روحاني!?

?ساقيا مي‌دهي به ما پس کي
جامي از آن کليد روحاني؟?

يا به باغم مريز دانه‌ي قفل
يا بباران کليد روحاني

هر سه تايش هزار تومان است
مفت و ارزان، کليد روحاني

کمتر از لنگه کفش کهنه که نيست
در بيابان کليد روحاني

مصرعي محض واج آرايي
کشک کاشان کليد روحاني!

طبع ما ته کشيده و رفته است
رو به پايان کليد روحاني

نيتم شعر بود و آخر شد
کش تنبان کليد روحاني!

لاجرم قفل ما و دست شما
آه ياران! کليد روحاني...