داستان های زیادی درباره این که بابانوئل کیست، وجود دارد. می گویند نخستین بابانوئل، اسقف کلیسای شهر میرا بود. نام این اسقف «سن نیکلاس» بوده است.
او 8گوزن به نام های دنسر (Dancer)، کامت (Comet)، داشر (Dasher)، پرنسر (prancer)، ویکسن (Vixen)، کیوپید (cupid)، داندر (Donder) و بلیتزن (Blitzen) داشت. سن نیکلاس با گوزن هایش مسافرت می کرد و به مناسبت های مختلف به بچه ها هدیه می داد.
یک بار که به ایتالیا رفته بود متوجه شد اشراف زاده ای که فقیر شده بود، هیچ پولی برای عروسی سه دخترش ندارد. او تصمیم گرفت که به این خانواده کمک کند. دو شب، از پنجره دو کیسه سکه به داخل خانه آن ها انداخت اما شب سوم پنجره بسته بود و او مجبور شد از راه دودکشی کیسه سکه را به داخل خانه بیندازد.پس از درگذشت او، تعدادی از کشیشان هدیه دادن به بچه ها را ادامه دادند و این سنت حفظ شد.«بابانوئل» یکی از نمادهای شب سال نو میلادی است. بعضی ها معتقدند او یک پیرمرد چاق بوده که شب های زمستان به کمک افراد فقیر می رفته است.
مسیحیان معتقدند شب کریسمس ، پیرمردی با لباس و کلاهی قرمز با گوزن هایش از خانه چوبی اش پرواز می کند و برای بچه ها، هدیه هایی از راه دودکش خانه ها می فرستد.خیلی از بچه ها شب سال نو آرزو می کنند و منتظر می مانند تا بابانوئل آرزوهایشان را برآورده کند.شاید به خاطر همین بود که چند وقت پیش در خبرها شنیدیم یک مدرسه ابتدایی به خاطر این که یکی از معلم ها در آن مدرسه به بچه ها گفته بود بابانوئل حقیقت ندارد، مجبور به عذرخواهی شد. خانواده های این دانش آموزان اعتراض کرده و گفته بودند بچه ها به امید و آرزو نیاز دارند و باور کردن بابانوئل هیچ آسیبی به آنان نمی زند، پس مدرسه حق ندارد امید را در آنان از بین ببرد. بابانوئل در سراسر جهان معروف است. در کشور غنا از جنگل می آید، در هاوایی سوار بر قایق می آید و در بعضی کشورها سوار بر سورتمه و از سرزمین های قطبی ، اسم های مختلفی هم دارد.می گویند «سن نیکلاس» مردی خجالتی بود و همیشه راهی پیدا می کرد تا بدون این که دیده شود، هدیه هایش را به مردم بدهد. معروف است که او هدیه هایش را طوری از بالای دودکش می انداخت که داخل جورابی که برای خشک شدن کنار شومینه آویخته شده بود بیفتد. به همین دلیل هنگام کریسمس، در انتظار بابانوئل جوراب آویزان می کنند.بابانوئل هر که می خواهد باشد؛ امیدواریم آرزوهای هموطنان کوچولوی مسیحی ما را برآورده کند.
منبع روزنامه ایران
البته اطلاعات دیگری هم در دست هست که این فرد، بسیار بداخلاق و سیه چرده بوده و لباس قرمز آن هم از زمانی معروف شده که شرکت کوکا کولا برای تبلیغات خود لباس قرمز بر او پوشانید ولی در اصل وجود چنین شخصی شکی نیست. درهرحال همواره باید تلاش کنیم از نکات مثبت دیگر فرهنگ ها استفاده کنیم واین میتواند یک نکته مثبت در فرهنگ غرب باشد که یک انسان خیر را به نماد کارهای خیریه و هدیه دادن تبدیل کرده اند. ما هم در تاریخ باستانی و اسلامی خود، (جدای از ائمه که قابل مقایسه با این نمونه ها نیستند) ، شخصیت های مثبت کمی نداریم و باید از آنها الگو سازی کرده و به جهانیان معرفی کنیم.
کلمات کلیدی :
